ธีนัสเป็นเด็กหนุ่มที่โตมากับยายซึ่งเป็นครู เขาได้รับการอบรมเรื่องมารยาทและการวางตัวอย่างดี ท่าทางนั่งหลังตรงของเขากลายเป็นนิสัยติดตัว วันหนึ่งในห้องเรียน ธีนัสต้องนั่งร่วมโต๊ะกับกลุ่มของเจเนวา ท่าทางที่ดูเรียบร้อยของเขากลับทำให้เจเนวาแซวว่า "ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้"
ธีนัสที่รู้สึกไม่เข้าใจ ลุกขึ้นและทุบโต๊ะเบาๆ เพื่อดึงความสนใจของกลุ่ม ก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจว่า “ฉันไม่ได้เกร็งนะ นั่งแบบนี้มานานแล้ว และทำไมต้องทำนิสัยที่ตัวเองไม่เคยทำเพียงเพราะคนอื่นแซวด้วยล่ะ?” เขาหยุดพักก่อนจะพูดต่อ “เพื่อนที่รู้จักกันมาหลายเดือนยังไม่เข้าใจหรอ? ยายที่เป็นครูเคยสอนให้ฉันนั่งหลังตรง เพราะมันดีต่อสุขภาพ"
เจเนวาที่ไม่ทันคิดมากก็เริ่มรู้สึกผิด เธอขอโทษอย่างจริงจัง “ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้เธอรู้สึกไม่ดี” ธีนัสพยักหน้าและตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ไม่เป็นไรหรอก แค่เข้าใจให้ตรงกันแค่นั้นเอง”
ความเข้าใจที่เกิดขึ้นในตอนนั้นทำให้ทั้งคู่เริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน และการพูดคุยแบบตรงไปตรงมาช่วยให้มิตรภาพของพวกเขาเติบโตขึ้น