เส้นขนาน คลิก!
หลานคนนี้ไม่ธรรมดา คลิก!
ผจญภัยในสวนสัตว์ คลิก!
เนื้อเรื่อง
ในห้องซ้อมที่เต็มไปด้วยเสียงเปียโนเบาๆ และความวุ่นวาย เพื่อนในทีมร้องประสานเสียงของเราเริ่มจับจองที่นั่ง บางคนเปิดโน้ตเพลง บางคนก็ฝึกเสียงเบาๆ อย่างตั้งใจ แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ดูเหมือนจะไม่ได้มาเพื่อซ้อมเลย—เขาคือ “ต้นกล้า” เพื่อนร่วมทีมผู้ขี้เล่นเกินพอดี ต้นกล้าไม่ได้สนใจว่าครูจะพูดอะไร โทรศัพท์ที่ครูบอกให้เก็บก็มักจะโผล่ขึ้นมาในมือเขาเสมอ เวลาร้องเพลงก็หัวเราะพาคนอื่นคุยไปเรื่อย จนบางครั้งครูก็ต้องหยุดซ้อมแล้วด่าเขาต่อหน้าทุกคน แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้ง ต้นกล้าก็ยังดูเหมือนไม่รู้ตัวเองว่าเขากำลังทำอะไรผิด จุดเริ่มต้นของปัญหา วันหนึ่งระหว่างการซ้อม เราสังเกตว่าต้นกล้าเริ่มมองไปรอบๆ ห้อง เหม่อลอยไปมองกระโปรงของเพื่อนผู้หญิงอย่างไม่เหมาะสม และเมื่อครูถามว่าเขามองอะไร ต้นกล้าก็อ้างว่าเขามองกระเบื้อง เราเริ่มรู้สึกไม่สบายใจกับพฤติกรรมของเขา ความไม่ตั้งใจของเขาอาจทำให้ทีมเราพลาดในการแข่งขัน ยิ่งไปกว่านั้น ต้นกล้าชอบถามคำถามที่ไม่มีสาระ เช่น “วันนี้ใส่ชุดอะไรมาซ้อม” ทั้งที่ทุกคนใส่ชุดนักเรียนเหมือนเดิมทุกวัน เราเริ่มสงสัยว่าเขาตั้งใจมาซ้อมจริงๆ หรือแค่มาเอาเกียรติบัตรเฉยๆ ความขัดแย้ง วันซ้อมครั้งสำคัญมาถึง ครูเรียกประชุมทีม และพูดถึงความคาดหวังในการแข่งขัน ทุกคนดูเคร่งเครียด ยกเว้นต้นกล้าที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เหมือนเดิม ครูเตือนเขาอีกครั้ง แต่เขาก็ยังหัวเราะและพูดว่า “เดี๋ยวตอนแข่งผมก็ทำได้เองแหละ” เรากับเพื่อนคนอื่นเริ่มกังวลหนัก ถ้าต้นกล้าทำผิดพลาดระหว่างการแข่งขันจริง กรรมการคงหักคะแนนเราแน่นอน แต่จะให้พูดตรงๆ กับเขาก็เกรงใจ เพราะเขาเป็นคนที่ยอมรับความจริงอะไรไม่ได้เลย จุดพลิกผัน สองวันก่อนวันแข่ง ครูเรียกต้นกล้ามาคุยเป็นการส่วนตัว ทุกคนต่างเฝ้ารอดูว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไหม วันรุ่งขึ้นต้นกล้ามาแบบแปลกตา เขาเก็บโทรศัพท์ตั้งแต่เริ่มซ้อม พยายามร้องเพลงตามโน้ต แม้ว่าจะมีหลุดบ้าง แต่เราก็เห็นว่าเขาเริ่มตั้งใจขึ้น จุดไคลแมกซ์ วันแข่งจริงมาถึง เราทุกคนยืนเรียงแถวอยู่ในโดมอเนกประสงค์ของโรงเรียนเเห่งหนึ่ง ใต้แสงไฟที่ส่องลงมาเป็นวงกว้าง เสียงเครื่องดนตรีเริ่มขึ้น ต้นกล้าดูนิ่งผิดปกติ เรากังวลว่าเขาจะทำพลาด แต่เมื่อเสียงประสานแรกเริ่มขึ้น ทุกคนร้องอย่างพร้อมเพรียง รวมถึงต้นกล้าที่ทำได้ดีเกินคาด บทสรุป แม้ทีมเราจะไม่ได้รางวัลชนะเลิศ แต่ครูก็ยิ้มและบอกว่าทุกคนทำดีที่สุดแล้ว หลังจากนั้นต้นกล้าก็ดูเปลี่ยนไป เขาเริ่มตั้งใจในสิ่งที่ทำมากขึ้น และเลิกเล่นโทรศัพท์ในเวลาที่ไม่เหมาะสม “เสียงที่หล่นหาย” ในวันซ้อม ถูกแทนที่ด้วยเสียงประสานที่สมบูรณ์แบบในวันแข่ง และพวกเราทุกคนได้เรียนรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงตัวเองนั้นเริ่มต้นจากการยอมรับความผิดพลาด
